در چند دهه گذشته، اکثر شرکت‌ها به جمع‌آوری، دسته‌بندی، خرد کردن، دانه‌بندی یا مخلوط کردن با مواد جدید به تناسب بازیافت محصولات و مواد اولیه معیوب عادت کرده‌اند. این یک روش بازیافت سنتی است. این نوع عملیات معایب متعددی دارد:
عیب ۱: اشغال بودجه:برای تولید دسته‌ای از سفارشات مشتری و خرید مواد لاستیکی مربوطه، محصولات فقط از ۸۰٪ مواد لاستیکی خریداری شده استفاده می‌کنند، در حالی که اسپرو ۲۰٪ را اشغال می‌کند، به این معنی که ۲۰٪ از بودجه خرید مواد اسپرو هدر می‌رود.
عیب دوم: اشغال فضا20٪ از مواد اسپرو باید در یک فضای اختصاصی برای جمع‌آوری، مرتب‌سازی، خرد کردن، ذخیره‌سازی و غیره چیده شوند که منجر به اتلاف غیرضروری فضا می‌شود.
عیب ۳:اتلاف نیروی انسانی و منابع مادی: جمع‌آوری، طبقه‌بندی و دسته‌بندی مواد اسپرو،خرد کردنو بسته‌بندی، بازسازی ودانه بندی، طبقه‌بندی و انبارداری و غیره، همگی برای تکمیل به کار یدی و تجهیزات ویژه نیاز دارند. کارگران به هزینه‌هایی (حقوق، تأمین اجتماعی، محل اقامت و غیره) نیاز دارند و تجهیزات باید خریداری شوند. ، هزینه‌های سایت، بهره‌برداری و نگهداری، اینها هزینه‌های عملیات روزانه شرکت هستند که مستقیماً سود شرکت را کاهش می‌دهند.
عیب ۴: مدیریت دست و پا گیر:پس از انبار کردن دستگاه‌های ثابت در کارگاه تولید، باید پرسنل ویژه‌ای برای جمع‌آوری، طبقه‌بندی، خرد کردن، بسته‌بندی، دانه‌بندی یا مخلوط کردن، مدیریت ذخیره‌سازی و غیره ترتیب داده شوند. به خصوص پلاستیک‌های خرد شده گاهی اوقات باید تا زمان بازیافت دسته بعدی سفارشات با همان رنگ و نوع، انبار شوند که کنترل آن را دشوار می‌کند. بنابراین، تقریباً در هر کارخانه پلاستیک‌سازی پدیده احتکار مقادیر زیادی مواد خرد شده (یا مواد اسپرو) وجود دارد که به یک بار سنگین و مشکل تبدیل شده است.
عیب ۵: کاهش بهره‌وری:اسپروهای تولید شده توسط مواد لاستیکی گران‌قیمت، حتی در صورت بازیافت، فقط می‌توانند کیفیت خود را پایین آورده و مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال، اسپروهای سفید فقط برای محصولات سیاه قابل استفاده هستند.
عیب ۶: استفاده چندگانه از آلودگی:پس از اینکه مواد اسپرو از قالب خارج می‌شوند، دمای آنها شروع به کاهش می‌کند و با هوا تماس پیدا می‌کنند. در این زمان، خواص فیزیکی شروع به تغییر می‌کند. به دلیل الکتریسیته ساکن سطحی، به راحتی گرد و غبار و بخار آب موجود در هوا را جذب می‌کند و باعث رطوبت و آلودگی می‌شود. در طول فرآیندهای جمع‌آوری، خرد کردن و حتی گرانوله کردن در اسپروها، مخلوط شدن و آلوده شدن مواد لاستیکی با رنگ‌ها و جنس‌های مختلف یا سایر ناخالصی‌ها اجتناب‌ناپذیر است.
عیب ۷: آلودگی محیط زیست:در طول خردایش متمرکز، سر و صدای زیادی (بیش از 120 دسی‌بل) ایجاد می‌شود، گرد و غبار پرواز می‌کند و محیط جوی آلوده می‌شود.
عیب ۸: کیفیت پایینخود پلاستیک دارای الکتریسیته ساکن است که می‌تواند به راحتی گرد و غبار و رطوبت موجود در هوا را جذب کند و حتی با خاک آلوده شود یا با ناخالصی‌ها مخلوط شود که باعث می‌شود خواص فیزیکی پلاستیک - استحکام، تنش، رنگ و درخشندگی - آسیب ببیند و محصول پوسته پوسته و لکه‌های پنجه، موج، اختلاف رنگ، حباب و سایر پدیده‌های نامطلوب ظاهر شود.
عیب ۹: خطرات پنهان:وقتی مواد لاستیکی آلوده قبل از تولید کشف نشوند، محصولات تولید شده خطر پنهانی از بین رفتن دسته‌ای را خواهند داشت. حتی اگر رویه‌های بازرسی کیفیت سختگیرانه باشند، باز هم باید عذاب استرس روانی را تحمل کنید.
مواد اولیه پلاستیکی بزرگترین بار هزینه بلندمدت برای کارخانه‌های تولیدی هستند. به منظور کاهش هزینه‌ها، تولیدکنندگان محصولات در هر سطحی مشتاق یک روش بازیافت علمی هستند که کاستی‌های فوق را بهبود بخشد تا سود شرکت را به حداکثر برساند و از هدر رفتن آن جلوگیری کند. از ضایعات غیرضروری جلوگیری کنید تا عملکرد پایدار بنگاه اقتصادی تضمین شود.
می‌خواهید بدانید که چگونه مشکلات فوق را حل کنید؟ بگذاریدکارواش پلاستیکی ZAOGEبه شما کمک می‌کند تا مشکلاتتان را حل کنید!
زمان ارسال: 24 آوریل 2024
